آموزش جودو به صورت اصولی چگونه است؟

ورزش جودو به عنوان راه و روشی برای استفاده بهینه از قدرت بدن و ذهن تعریف می شود. هدف از آموزش این ورزش آموزش انضباط جسمانی و روحی از طریق حمله و دفاع به طرف مقابل است. جودو اصولاً با حرکات پویا از یک شرکت کننده در حال پرتاب دیگری در یک محیط تمرین یا مسابقه روی تشک مرتبط است. اگرچه این تنها یکی از جنبه های این ورزش می باشد اما معنای واقعی آن را می توان راهی برای استفاده بهینه از قدرت ذهن و بدن نامید.

تکنیک های مختلف رزمی جودو به یک تمرین کننده می آموزد چگونه از ذهن و بدن به بهترین شکل در زندگی شخصی روزمره و شخصی خود استفاده کند. علاوه بر این موارد تکنیک های جودو به یک فرد کوچک و کوتاه قد این اجازه را می دهد تا فردی بسیار بزرگ تر و قوی تر را تحت سلطه خود درآورد. تمرینات این ورزش همچنین به طرف مقابل همکاری و فروتنی را آموزش می دهد و متقابل هر دو طرف به یکدیگر احترام می گذارند. ابداع کننده و بنیان گذار ورزش جودو، جیگورو کانو، این مفاهیم را با عبارات حداکثر کارایی و نفع مقابل بیان داشته است.

بیشتر بدانید: 16 پرتاب پایه برای دفاع شخصی جودو

از آموزش جودو چه می دانید؟

ورزش جودو از جمله ورزش های قدیمی کشور ژاپن است. واژه جودو خود ترکیب از دو واژه جو به معنای ملایمت و کلمه دو به معنی اصل یا روش است. لغت جو نیز از ورزش جوجیتسو که توسط سامورائی ها انجام می شد مشتق شده است. بنیان گذار این ورزش همان طور که در قسمت قبلی نیز مطرح شد آقای کانو می باشد. او تصمیم گرفت سبک جدید از آموزش را ابداع کند. به همین منظور فهرستی از تکنیک ها و حرکات را از ورزش جوجیتسو جدا کرد. آنها که کم خطرتر بودند جدا کرد و تحت عنوان جودو عرضه کرد. در حال حاضر این ورزش خود به طور سبکی مستقل درآمده و هر روزه نیز بر موفقیت و محبوبیت آن افزوده می شود.

محوطه مسابقه این ورزش باید حداقل به ابعاد 14 در 14 متر و حداکثر 16 در 16 متر و از جنس تاتامی یا مشابه آن باشد. محوطه میانی حداقل باید ابعاد 8 در 8 متر و حداکثر 10 در 10 متر داشته باشد. فنون این ورزش به سه قسمت تقسیم می شود. فنون پرتابی که به آن ناگه وازا گفته می شود. فنون خاک یا کاتامه وازا یا نه وازا فن دوم در آموزش جودو می باشد. فن سوم فنون ضربه ای آتمی وازا می باشد.

تکنیک های اصولی در آموزش جودو و هنرهای رزمی

در این قسمت قصد داریم شما را با تکنیک های این ورزش آشنا کنیم. پیش از آشنا شدن با تکنیک های این ورزش لازم است با اصطلاحات جودو آشنا شوید:

• جودوکا: به شخصی گفته می شود که جودوکار است.
• اوکمی: تکنیک افتادن بدون خطر یا نحوه درست زمین خوردن
• مائه ماواری: غلت خوردن به سمت جلو
• دوجو: محل تمرین ورزش جودو
• میگی: سمت راست
• هیداری: سمت چپ
• سن سی: استاد
• جودوگی: لباس مخصوص جودو
• سیزا: حالت نشسته یا نشستن
• ریتسوری: تعظیم به شکل ایستاده
• ری: دستور برای ادای احترام
• هاجیمه: دستور برای شروع مسابقه
• ماتتی: دستور برای توقف مسابقه
• تاتامی: تشک مخصوص ورزش
• توری: مبارزی که فن را اجرا می کند یا برنده فن می شود.
• اوکه: شخصی که فن را می بازد و یا فن بر روی او اجرا می شود.
• آنزا: به صورت چهار زانو نشستن
• آشی وازا: تکنیک های مربوط به پا
• آیومی آشی: راه رفتن به صورت عادی
• گوشین هو: نحوه دفاع از خود و غیره

در مسابقات کسب امتیاز به دو صورت اجرای فنون تاچی وازا یا سرپا و اجرای نی وازا یا خاک است. هر یک از جودوکاران که طی مسابقه موفق به اجرای این حالت شوند مسابقه را به نفع خود به پایان می رسانند. اگر به هر شکل دو جودوکا بر روی زمین بیفتند و یکی از دو مبارز بتواند حریف را در حالت خاک قرار دهد داور بسته به مدت زمانی که حریف خاک شده است به طرف مقابل امتیاز می دهد.

آموزش جودو در کودکان به چه صورت است؟

جودو یکی از بهترین ورزش ها برای کودکان است. البته اگر می خواهید در بزرگسالی فردی مسلط به جودو باشید باید از سنین پایین شروع کنید. البته بسیاری از خانواده ها هنرهای رزمی را به علت ترس از صدمه دیدن کودک انتخاب نمی کنند. در صورتی که شاید برای شما جالب باشد آسیب دیدن کودک در این ورزش کمتر از اسکیت یا فوتبال است. آموزش این ورزش به کودکان این طور نیست که سریعاً با حریف رو به رو شوند. بلکه ابتدا به قسمت تربیت بدنی عمومی خواهند رفت.  

توسعه انعطاف پذیری، قدرت و استقامت و به موازات آن مربی کودکان را با آداب دعوا و مقابله با حریف آشنا می کند. پس از همه این مراحل تازه تکنیک های مبارزه آغاز می شود. این ورزش کودک را با اعتماد به نفس و قوی به بار می آورد. در جودو برخلاف سایر ورزش هایی مانند ژیمناستیک و اسکیت شما و طرف مقابلتان مسئول همه شکست ها یا پیروزی هایتان هستید. اگر بدنی منعطف دارید به شما تبریک می گوییم! شما می توانید از این خصلت و ویژگی خود در مقابله با حریف خود استفاده کنید.

آموزش جودو از مبتدی تا پیشرفته

همان طور که در بخش پیشین نیز مطرح شد آموزش جودو به خصوص برای کودکان به صورت پله پله است. از آنجا که این ورزش مجموعه ای از پرتاب های با پا، دست یا لگن است. هر گونه اهمال کاری و سهل انگاری در آموزش می تواند خطراتی به دنبال داشته باشد. یکی از افرادی که این ورزش را به صورت حرفه ای آموزش می دهد مارک وریلوت می باشد. مارک در ابتدا پرتاب های کلاسیک را آموزش می دهد. در نهایت یک سری تمرین را برای جودو عرضه می کند. در قسمت دوم حرکات ترکیبی مطرح می شود و آموزش داده می شود. در قسمت سوم این ورزش از نوع رقابتی خواهد بود و به روش برنده شدن آموزش داده می شود. در آموزش های مارک وریلوت صدها نکته مطرح شده اند که با به کارگیری آنها پیروزی شما به قطعی شدن نزدیک می شود.