آشنایی با ورزش جودو و هر آنچه که باید بدانید

جودو یک هنر رزمی است که در ژاپن متولد شده و اکنون در سراسر جهان به عنوان یک ورزش المپیک شناخته می شود. جودو در سال 1882 با ترکیب جوجیتسو، نوعی مبارزه نزدیک، با عناصر انضباط ذهنی ایجاد شد. 
جودو در عصر سامورایی ها توسعه یافت. تکنیک ها عموما برای تبدیل نیروی حریف به نفع خود به جای مخالفت مستقیم با آن در نظر گرفته شده اند. لباس معمول این ورزش، معروف به jūdōgi، یک پیراهن گشاد و شلوار است که رنگ پارچه آن سفید می باشد. کمربند های سفید توسط افراد مبتدی و مشکی توسط استادان پوشیده می شود. درجه های متوسط با رنگ های دیگر مشخص می شود. جودوکار (دانشجویان جودو) این ورزش را با پا های برهنه انجام می دهند.
این ورزش می تواند قدرت بدنی را افزایش دهد و همچنین به بالا رفتن سطح آمادگی بدن کمک می کند. افرادی که جودوکار هستند سرعت بالایی دارند و روی تمام اعضای بدن خود تمرکز دارند. این ورزش می تواند روی زندگی افراد تاثیر فوق العاده ای داشته باشد و این ورزش جزو یکی ورزش هایی است که در خصوص دفاع شخصی بسیار به شما کمک میکند.

بیشتر بدانید: آموزش جودو به صورت اصولی چگونه است؟

تکنیک های جودو

در این بخش اطلاعاتی در مورد تکنیک های جودو مانند پرتاب (Nage Waza) و گراپلینگ (Katame Waza) ارائه می شود. توجه داشته باشید که جودو یک هنر رزمی ژاپنی با صد ها تکنیک مختلف گراپلینگ است.
برای استفاده صحیح و ایمن از تکنیک ‌های جودو، باید آن ‌ها را از یک مربی جودو یاد بگیرید که می ‌تواند توضیح عمیقی در مورد این تکنیک ارائه دهد، اشتباهات شما را به درستی  اصلاح کند و جزئیات نحوه استفاده از تکنیک ها را به شما بیاموزد. این فنون هنر های رزمی را فقط باید زیر نظر مربی هنر های رزمی آموزش دیده تمرین کرد. برخی از این تکنیک ها (مانند هاداکا جیم یا خفه کردن برهنه عقب) اگر به درستی انجام نشوند بسیار خطرناک هستند. همه فنون هنر های رزمی باید با خیال راحت و مسئولانه استفاده شوند.
تکنیک های مختلف در جودو به عنوان وازا شناخته می شود. سه نوع مختلف وازا به شرح زیر است:

1. ناگه وازا (تکنیک های پرتاب)
2. کاتامه وازا (تکنیک گراپلینگ)
3. Atemi-waza (تکنیک های حمله)

بیشتر بدانید: 16 پرتاب پایه برای دفاع شخصی جودو

Atemi-waza محبوب نیست زیرا برای آسیب رساندن به حریف طراحی شده است. کسی که این وازا را انجام می‌دهد توری و بر او که این وازا اعمال می‌شود اوکه می‌گویند.
در تکنیک ناگه وازا توری سعی می کند اوک را روی زمین پرتاب کند. این تکنیک شامل مراحل مختلفی است. عمل شکستن تعادل در زیر این وازا به کوزوشی معروف است. به طور مشابه، عمل چرخش و اتصال به زمین به عنوان تسوکوری شناخته می شود. عمل اجرای موفقیت آمیز و پرتاب بر روی زمین به عنوان Kake نامیده می شود.
کاتامه وازا شامل هنر محکم گرفتن فردی است. این مدل وازا بیشتر به دسته‌ های زیادی تقسیم می‌ شود، مانند osaekomi-waza (تکنیک نگه داشتن)، shime-waza (عمل خفه کردن اوک توسط توری) و kansetsu-waza (توری سعی می‌کند با دستکاری قسمت ‌های مفصلی خود اوک را پایین بیاورد).
جارو کردن پا فرآیندی است که در آن بازیکن سعی می کند حریف خود را با استفاده از پا های خود روی زمین قرار دهد. تسلط بر این تکنیک برای شما بسیار مفید خواهد بود و می تواند عاملی کلیدی در پیروزی در یک مسابقه باشد. در اینجا چند تکنیک جالب وجود دارد که باید یاد بگیرید و امتحان کنید.
در تکنیک جارو پا حریف را وادار کنید تا به سمت شما جلو بیاید. در محله بعدی قبل از اینکه او به عقب برگردد، فقط یکی از مچ های پای او را با پای خود بگیرید. در مرحله سوم مچ پا را از طریق پای خود به سمت مناسب بچرخانید و آن را رها کنید تا حریفتان به پشت روی زمین بیفتد.

تکنیک جارو پا در جودو

مراحل انجام تکنیک جارو پا خوب به ترتیب عبارتند از:

1. تمام وزن خود را روی بدن حریف به گونه ای اعمال کنید که به سمت چپ خود متمایل شود.
2. مطمئن شوید که او تمام وزن خود را روی پای چپ می گذارد، پای راست در هوا است.
3. پای تکیه گاه را با نیروی قوی جارو کنید و در نتیجه حریف خود را فورا به عقب برگردانید.
4. تکنیک ضربه چرخشی
5. سمت پای خود را بین دو پای حریف قرار دهید.
6. به طرف حریف خود برگردید.
7. لگن خود را به طرف حریف نزدیک تر کنید تا تمام وزن او را روی شما تحمل کند.
8. حالا پای خود را نزدیک پای او بگذارید و او را در هوا کج کنید تا یک جارو واضح و آسان انجام دهید.

تکنیک اسپین هیت در جودو

این تکنیک به نام هارای گوشی نیز شناخته می شود. اگرچه این تکنیک‌ ها مفید هستند، اما اغلب زمانی که از آن ها بدون راهنمایی و اقدامات احتیاطی مناسب استفاده می‌کنیم، خطر بالایی دارند. این همیشه تصمیم عاقلانه ای است که این تکنیک ها را تحت راهنمایی یک استاد تمرین کنید. جدای از این، شما باید یاد بگیرید که چگونه دفاع کنید، زمانی که حریف شما این تکنیک را اعمال می کند.

فواید ورزش رزمی جودو

در بین انواع هنرهای رزمی ورزش جودو طرفداران بسیاری دارد. جودو فقط مبارزه ای تن به تن و فیزیکی نیست بلکه یک مبارزه فکری نیز هست. یکی از مهم ترین فواید این ورزش رزمی بهره مندی از فنون آن در زندگی شخصی می باشد. با انجام این ورزش انعطاف پذیری بدن شما بسیار بالا می رود و قدرت جسم و ذهن شما بالا می رود. جودوکاران اصولا با سرعت بیشتری می توانند تمرکز بر روی موضوعی بنمایند. در این ورزش ورزشکار یاد می گیرد که چگونه آرامش خود را حفظ کرده و بر اعصاب خود تسلط داشته باشد. یک جودوکار هنگام رویایی با مشکلات زندگی و استرس ها خود را نمی بازد و با راه حل های منطقی با مشکلات رو به رو می شود. این ورزش بر تمام جوانب زندگی تأثیرگذار است و حتی باعث افزایش طول عمر نیز می شود.

جودو در دعوا و درگیری

ممکن است با مطالعه سبک ورزش رزمی جودو که بیشتر حالت زمین زدن و گریبان گیری دارد به این فکر فرو بروید که آیا این ورزش برای دعوای خیابانی مناسب است؟ چرا به اکثر تکاوران و نیروهای ویژه این ورزش آموزش داده می شود؟ در این مورد باید برویم سراغ سبک های زمین زدن و مغلوب کردن حریف. شما به سه طریق می توانید مبارزه انجام دهید: ایستاده، نشسته و خوابیده.

اما از این همه تکنیک چرا زمین زدن؟ شما وقتی حریف رو زمین می زنید سه اتفاق ممکن است بیفتد. اول شوکی است که به حریف وارد می شود و یک تا سه ثانیه به طرف مقابل شوک وارد می شود. حتی ممکن است نفسش بند بیاید. آسیبی که حریف ممکن است ببیند گاهی حتی می تواند مرگبار باشند. یعنی طوری آسیب به گردن یا سر طرف وارد می شود که ممکن است آسیب جدی ببیند. همچنین شما می توانید با نشستن بر روی قفسه سینه حریف خود باعث شکستن دنده ها شوید. با توجه به این موارد می توان گفت این ورزش در دعوا و درگیری می تواند بسیار خطرناک باشد و شما باید از همه فنون خود استفاده نکنید و جانب احتیاط را در هنگام دعوا رعایت کنید.

فواید ورزش جودو

با وجود این که در قسمت اول مقاله در مورد فواید جودو صحبت شد اما همه فواید آن ذکر نشد. صرف نظر از مزایایی که این ورزش در زوایای مختلف زندگی می گذارد آمادگی جسمانی فوق العاده از دیگر مزایای آن است. هدف جیگورو کانو مخترع ورزش جودو بهره مندی آنها از این ورزش در زندگی خود بود. در این ورزش با انجام تمرینات مداوم در نهایت بدنی منعطف خواهید داشت. تقویت بدن به مرور باعث تقویت سیستم گردش خون و قلب و عروق نیز می شود.

همان طور که ذکر شد جودوکاران بیش از بقیه قادر هستند تمرکز حواس خود را بالا ببرند که این موضوع در زندگی آنها تأثیر می گذارد. کاهش استرس و مقابله با مشکلات از دیگر مزیت های این ورزش است. داشتن حافظه قوی از دیگر مزیت هایی است که جودوکاران به دست می آورند. حتی این ورزش روی رانندگی جودوکاران تأثیر می گذارد و آنها با آرامش بیشتر و تمرکز بیشتری رانندگی می کنند.

خطرات ورزش جودو

مانند هر فعالیت بدنی دیگری خطراتی نیز پیرامون این ورزش وجود دارد. خطر آسیب های جزئی از جمله خطرات این ورزش می باشد که با تمرین و نظارت مناسب می توان از آن پیشگیری کرد. با پرتاب های قدرتمند و تکنیک های پیچیده ممکن است تعجب کنید که آیا این ورزش خطرناک است؟ بله این ورزش می تواند خطراتی نیز به همراه داشته باشد زیرا ورزش جودو یک ورزش تماسی است که شامل پرتاب و گریبانگیری است. البته با آموزش مناسب، اقدامات ایمنی و نظارت، خطر به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می کند. صدمات ممکن است رخ دهند اما شدید نیستند و معمولا نادر هستند.

جودو، یک هنر رزمی پویا و ورزشی است که در المپیک نیز حضور دارد. این رشته اغلب به عنوان یک رشته فیزیکی سخت و شدید در نظر گرفته می شود. در حالی که این ورزش شامل خطراتی ذاتی است، نظارت و آموزش به طور قابل توجهی می تواند احتمال آسیب را کاهش دهد. در صورت عدم نظارت صحیح و عدم رعایت اصول و فنون احتمال آسیب دیدگی مفاصل و استخوان ها وجود دارد. در این ورزش معمولا زانوها، استخوان ترقوه و انگشتان پا آسیب می بینند بنابراین لازم است پیش از کار همه مفاصل را به خوبی گرم کنید و بکشید.

جودو بانوان

دختران نیز درست همانند پسرها می توانند از سنین پایین این ورزش را شروع کنند. در حال حاضر تیم ملی جودو بانوان در کشورهای اسلامی حضور می یابد. خوشبختانه تیم ملی متشکل از دختران نوجوانان می باشد که توانسته اند موفقیت هایی نیز کسب کنند. در چند سال اخیر این ورزش محبوبیت بالایی بین بانوان پیدا کرده است. اما ممکن است با خود بگویید بهترین سن شروع این ورزش چه سنی است؟ در قسمت بعدی پاسخ سؤال شما داده می شود.

بیشتر بدانید: بهترین ورزش های رزمی برای بانوان

بهترین سن برای شروع ورزش جودو

برای این که در یک هنر رزمی حرفه ای شوید حداقل ده سال تمرین لازم است. بنابراین بهترین سن برای شروع این ورزش 7 تا 8 سالگی می باشد. البته برخی اعتقاد دارند برای هنرهای رزمی بهترین سن شروع 5 تا 6 سال است. در این سن قدرت تمرکز و یادگیری در کودکان بالاتری است. از آنجا که کودکان قادر به تسلط بر تکنیک های پیچیده نیستند ابتدا حرکات ابتدایی به آنها آموخته می شود.

کلاس های کودکان به تمرینات بدنی عمومی ختم می شود. این ورزش نه تنها برای پسران بلکه برای دختران نیز می تواند انجام گیرد. کلیه پروتکل های این ورزش به زبان ژاپنی عرضه می شوند. برای کسب پیروزی بدیهی است که باید نسبت به حریف خود امتیاز بیشتری کسب نمایید. هر امتیاز توسط یک داور ارزیابی می شود. برای مثال اگر حریف خود را روی هر دو قسمت شانه خود قرار دهید می توانید 10 امتیاز کسب کنید. همیشه قبل از این که کارتان را شروع کنید بدن خود را گرم کنید.

جودو در ایران

جودو در ایران سابقه ای بیش از 40 سال دارد. به طوری که فدراسیون جودوی ایران در 11 دی ماه سال 1354 تأسیس شد. این سازمان یکی از بهترین سازمان های این ورزش موجود در ایران است و مورد تأیید کمیته ملی المپیک می باشد. رئیس فدراسیون جودو ایران آرش میراسماعیلی و مشاوری رئیس حسن کردمیهن می باشد. البته فدراسیون این ورزش از 27 شهریور 1398 به مدت چهار سال تعلیق شد. در سال 2019 پس از وقایع مسابقات قهرمانی در ژاپن فدراسیون جهانی این تصمیم را برای فدراسیون جودو ایران گرفت. در سال 1356 سیف الله جواهری یک نشان طلا کسب نمود. امیرعباس موحد و محمدحسین یاقوتی نیز پس از 4 سال تعلیق توانستند دو مدال برنز برای کشورمان به دست آورند.