بهترین رژیم غذایی برای جوجیتسو کاران

در اینجا ما غذاها و مواد مغذی را معرفی می کنیم که به شما کمک می کنند تا سطح عملکرد خود را بالاتر ببرید.
هشدار: اطلاعات و توصیه های آورده شده در این مقاله ماهیت کلی دارند و لازم است که تنها به عنوان راهنما مورد استفاده قرار گیرند. ابتدا لازم است که تحقیقات مناسب را انجام دهید و قبل از تغییر کامل رژیم غذایی خود، با یک مربی متخصص یا پزشک تغذیه مشورت کنید.

بهترین رژیم غذایی برای ورزشکاران جوجیتسو برزیلی چیست؟

اگرچه چیزی با عنوان "بهترین رژیم غذایی" برای ورزشکاران رشته مختلف ورزشی وجود ندارد. اما جوجیتسو برزیلی (BJJ) ورزشکاران را با چالش های منحصر به فردی رو به رو می کند که می تواند تا حدی با یک رژیم غذایی مناسب برطرف شوند.
تحقیقات نشان می دهند که نیازهای مواد مغذی و زمان بندی غذا اغلب از ورزشکاری به ورزشکار دیگر متفاوت است و هیچ رژیم غذایی مطلوبی برای ورزشکاران جوجیتسو برزیلی وجود ندارد. اگرچه بسیاری از ورزش‌ها دارای درصدها و مقادیر مشخصی از درشت مغذی‌ها هستند که به ورزشکاران کمک می کنند تا بهترین عملکرد خود را داشته باشند (BJJ نیز تفاوتی ندارد). اما ورزش های رزمی دارای یک ویژگی پیچیده دیگر هستند و آن، نیاز به «افزایش وزن‌» در ابتدای مسابقات یا رقابت است.
موجودیت مسابقات جوجیتسو برزیلی و همچنین مسابقاتی که تا 10 دقیقه در سطوح بالاتر می توانند طول بکشند، نشان می دهد که برای موفقیت در مسابقات، برنامه ریزی برای مصرف هر یک از درشت مغذی ها ضروری است.
تقسیم بندی مناسب درشت مغذی ها در رژیم غذایی یک ورزشکار، برای تضمین قدرت بدنی، استقامت و توانایی ورزشکار برای رقابت با حریف خود روی تشک، ضروری است.
برای یک ورزشکار جوجیتسو برزیلی، یک تقسیم بندی درشت مغذی تقریباً دارای 60 درصد کالری از کربوهیدرات ها، 15 درصد پروتئین و کمتر از 30 درصد چربی است.

منابع غذایی مورد نیاز برای جوجیتسو کاران

کربوهیدرات ها

یکی از ارجح ترین منابع انرژی بدن، کربوهیدرات ها هستند که می توانند با تجزیه سریع به گلوکز، ماهیچه ها را تغذیه کنند. کربوهیدرات ها مسئول تولید انرژی مورد نیاز برای حمله یا دفاع در برابر حریف هستند و می توانند تا زمانی که برای تامین انرژی در جریان خون، مورد نیاز باشند، به صورت گلیکوژن در ماهیچه ها ذخیره شوند.
شاخص گلیسمی (GI) یک غذا، به میزان سرعت اثرگذاری آن بر مقدار قند خون اشاره دارد. به گونه ای که غذاها با GI پایین منجر به آزاد شدن آهسته و طولانی مدت گلوکز در جریان خون می شوند. اما غذاها با GI بالا منجر به تولید سریع انرژی می شوند که تنها برای مدت زمان کوتاهی دوام می آورند. در رژیم غذایی ورزشکاران  BJJ،  هر دو نوع کربوهیدرات با GI پایین و بالا نقش دارند.

چربی ها

چربی، در مقایسه با کربوهیدرات ها و پروتئین، در هر گرم، تولید انرژی بیشتری دارد، اما تجزیه آن برای بدن سخت تر است. این انرژی بیشتر و تجزیه کندتر، چربی را به منبع انرژی خوبی در طول دوره های طولانی ورزش،  تبدیل می کند. برای مثال، ورزشکاران جوجیتسو برزیلی ممکن است در طول روز در چند مسابقه شرکت کنند و به انرژی زیادی نیاز دارند.

پروتئین

بر کسی پوشیده نیست که برای یک ورزشکار رزمی، قدرت بدنی اهمیت بسیار زیادی دارد. یکی از مکمل های غذایی مهم، پروتئین است. زیرا مهمترین درشت مغذی است که برای بازیابی ماهیچه ها در طول و بعد از تمرین و مسابقه استفاده می شود. بنابراین، رابطه ای بین رشد و بازیابی ماهیچه ها و مصرف پروتئین، با گذشت زمان به وجود می آید.

هیدراتاسیون

یکی از عناصری که اغلب هنگام تلاش برای رسیدن به یک وزن خاص افزایش می یابد، هیدراتاسیون است، که می تواند در مسابقات مضر باشد. کم آبی، یکی از عواملی است که بر عملکرد تأثیر منفی می گذارد. کارشناسان توصیه می کنند که قبل، در هنگام و بعد از رقابت، کم آبی بدن را به حداقل برسانید. در عوض، برای وزنه زدن و ورزش شدید، زمان بندی استراتژیک مصرف کربوهیدرات و چربی را پیشنهاد می کنند.

بهترین غذاها برای یک ورزشکار جوجیتسو برزیلی

جو (یا دیگر غلات سبوس دار): شاخص گلیسمی پایین جو دوسر تضمین می کند که در طول مدت زمان بیشتر، انرژی پایدارتری آزاد شود و محتوای فیبر آن هضم غذا را تنظیم کند، نفخ را کاهش دهد و موجب احساس سیری شود. اینها عواملی هستند که می توانند در ساختن عضلات مفید باشند. 

آووکادو: یکی از مواد غذایی سرشار از چربی‌های تک غیراشباع (سالم) و سرشار از مواد مغذی، آووکادو است. هنگامی که آووکادو با منبع کربوهیدرات و پروتئین ترکیب شود، به یک غذای بسیار مغذی و مناسب برای پس از تمرین تبدیل می‌شود.

میوه: یک میان وعده بسیار مغذی، میوه تازه (یا منجمد) است. کربوهیدرات‌ها از قندهای طبیعی به دست می‌آیند و محتوای کم کالری آن، هضم را آسان تر می کنند. بنابراین، میوه موجب افزایش انرژی می شود. میوه هایی مانند سیب و گلابی، خرما، موز، بدون اینکه هضم شان برای بدن دشوار باشد، برای آزادسازی انرژی پایدار، انتخابی فوق العاده هستند.

گوشت بدون چربی: دارای چربی اشباع شده کم و در عین حال سرشار از پروتئین است. گوشت های بدون چربی مانند مرغ و بوقلمون (بدون پوست)، گوشت گاو و گوسفند برای بازیابی ماهیچه ها گزینه های مناسبی هستند.

تخم مرغ: یکی از منابع سرشار از پروتئین و چربی، تخم مرغ است. این ماده غذایی روش خوبی برای افزایش کالری در یک وعده غذایی است و قابل پختن به روش های مختلف است.

ماهی قزل آلا: این نوع ماهی یک منبع فوق العاده از اسیدهای چرب امگا 3 سالم و پروتئین است. ماهی سالمون گزینه ای فوق العاده برای مصرف چربی های سالم است و این نوع چربی برای بدن مفید است.
 
آجیل و دانه ها: این غذاها سرشار از مواد مغذی هستند و حاوی چربی های اشباع نشده، فیبر، پروتئین و ریزمغذی هایی مانند ویتامین E و منیزیم هستند. آجیل ها سرشار از کالری هستند که در مورد ورزشکارانی که می خواهند انرژی مورد نیاز خود را قبل از تمرین یا مسابقات فراهم کنند، باید در رژیم غذایی آنها مورد توجه قرار گیرند. برای مثال، دانه چیا، بادام، گردو و تخمه آفتابگردان را می توان نام برد که سرشار از انرژی هستند.

مکمل ها: اگرچه تلاش برای تامین انرژی و نیازهای غذایی به وسیله ی یک رژیم غذایی مناسب، اهمیت زیادی دارد، اما مکمل ها نیز می توانند مفید باشند. مکمل هایی که یک ورزشکار جوجیتسو برزیلی برای افزایش موقت قدرت و انرژی کلی، ممکن است در نظر بگیرد شامل پودر پروتئین با کیفیت برای ساخت و بازیابی ماهیچه ها و کافئین قبل از تمرین یا مسابقه است. تحقیقات نشان داده اند که کراتین اثر مثبتی بر رشد ماهیچه ها بدون افزایش چربی دارد و در نتیجه موجب افزایش قدرت می شود. اما علاوه بر این، کراتین می تواند باعث احتباس آب و افزایش توده کلی بدن شود که این مسئله باید توسط ورزشکارانی که تلاش می کنند تا به یک وزن خاص دست یابند، در نظر گرفته شود.

ژل های انرژی: ژل های انرژی به طور ویژه بلافاصله قبل یا در طول استراحت در زمان مسابقه استفاده می شوند. ژل های انرژی، در گروه کربوهیدرات های با شاخص گلیسمی بالا طبقه بندی می شوند، یعنی انرژی را به صورت سریع و کوتاه مدت آزاد می کنند و برای افزایش انرژی برای مسابقه دیگر روی تشک مفید هستند.

نمونه برنامه رژیم غذایی ورزشکاران جوجیتسو برزیلی

نمونه ای از یک برنامه تغذیه در زیر آورده شده است که برای ورزشکار مردی که قصد دارد در تمرین های عصرانه شرکت کند، قابل توصیه است.
 

در صورت برنامه ریزی برای یک رژیم غذایی، باید فاکتورهای متعددی در نظر گرفته شود. اولین مورد، کالری مورد نیاز یک ورزشکار است. یک دختر 16 ساله که تازه شروع به انجام تمرین جوجیتسو برزیلی می کند، به انرژی بسیار متفاوتی با یک ورزشکار مرد 28 ساله و با تجربه BJJ نیاز دارد.
علاوه بر این، در نظر گرفتن نیازهای تغذیه ای یک ورزشکار بسیار مهم است. به عنوان مثال، زنان به صورت کلی و در ورزش های تخصصی تمایل به مصرف آهن کافی ندارند در حالی که نسبت به مردان نیاز بیشتری به آهن دارند. بنابراین، آهن باید برای یک ورزشکار زن، بیشتر از یک ورزشکار مرد، ارجحیت داشته باشد.
هنگام برنامه ریزی رژیم غذایی، اولویت غذایی عامل بسیار مهمی است که باید در نظر گرفته شود. در صورت رضایت از برنامه، پایبندی به یک رژیم غذایی خاص یا شیوه غذا خوردن، افزایش می‌یابد. بنابراین، اگر از فرد خواسته شود تا غذاهایی که از آنها لذت نمی‌برد مصرف کند، پایبندی به برنامه غذایی کم می‌شود.

قبل از یک جلسه تمرین BJJ چه چیزی بخوریم؟

تمرین‌های مختلفی که یک ورزشکار انجام می دهد، بر رژیم غذایی مناسب او برای انجام تمرینات تأثیر می‌گذارد. به طور کلی، بهتر است کمتر از 3 ساعت قبل از تمرین، از خوردن وعده های غذایی زیاد و سنگین خودداری کنید. بهتر است، نزدیک به زمان تمرین، مقدار کمی از غذاهای سبک تر و با شاخص گلیسمی بالاتر را مصرف کرد.
برای دستیابی به بهترین عملکرد بدن، بهتر است که به بدن اجازه دهید تا هر چیزی را که قبل از تمرین جوجیتسو برزیلی خورده است به درستی هضم کند. زیرا هنگام انجام تمرینات شدید مانند BJJ، جریان خون از معده و سیستم گوارشی به سمت عضلات حرکت می کند و باعث می شود غذای هضم نشده در معده برای ورزشکاران در بهترین حالت احساس ناراحتی و برای برخی حالت تهوع ایجاد کند.
فرض کنید که اگر یک جلسه تمرین در ساعت 6 بعد از ظهر داشته باشید، باید یک وعده غذایی اصلی دارای پروتئین و کربوهیدرات های با شاخص گلیسمی پایین را حدود ساعت 2 بعد از ظهر بخورید.
اگر ورزشکار گرسنه باشد یا هنوز به مصرف کالری برای تامین انرژی نیاز داشته باشد، می توان خوراکی های سبکتر مانند ماست و میوه، تخم مرغ آب پز یا انرژی بارها را حداکثر تا ساعت 5 بعد از ظهر مصرف کرد.
هضم کوتاه مدت و سریع غذاهای کوچکتر و سبک‌تر برای بدن آسان‌تر است، و این مواد غذایی می‌توانند در بالا بردن ذخایر گلیکوژن و افزایش انرژی مفید باشند.

آیا ورزشکاران مبتدی و پیشرفته باید رژیم های غذایی متفاوتی داشته باشند؟

مواد مغذی و انرژی مورد نیاز برای یک ورزشکار تازه کار جوجیتسو برزیلی با یک ورزشکار حرفه ای کمی متفاوت است. برای یک ورزشکار با کمربند سفید، مسابقات حداکثر 5 دقیقه طول می کشد، که تفاوت قابل توجهی با راندهای 10 دقیقه ای یک ورزشکار با کمربند سیاه دارد.
رژیم غذایی تعیین شده در بالا برای تمرین ورزشکاران BJJ در هر سطحی مناسب است. با این وجود، ورزشکاران تازه کار می توانند پروتئین نسبتاً بالاتری نسبت به نیاز ورزشکاران حرفه ای دریافت کنند، تا بدن و عضلات آنها با تمرینات جدید و عوامل استرس زا سازگار شوند.
کالری دریافتی ورزشکاران حرفه ای احتمالاً نسبت به ورزشکاران جوجیتسو برزیلی تازه کار بیشتر است. اما، این میزان کالری بسته به توانایی بدن و سایر عوامل بیولوژیکی، از ورزشکار به ورزشکار متفاوت است. در تمام سطوح، اطمینان از اینکه یک ورزشکار سوخت کافی بدن خود را برای برآوردن انرژی مورد نیاز خود تامین می کند، از اهمیت زیادی برخوردار است.

داشتن یک رژیم غذایی گیاهی در حین تمرین BJJ

مطالعات متعددی نشان داده‌اند که یک ورزشکار می تواند انرژی و مواد مغذی مورد نیاز خود را با داشتن یک رژیم غذایی گیاهی برآورده کند.
رژیم‌های غذایی گیاهی دارای کالری، چربی و پروتئین کمتر و کربوهیدرات‌ها، ریزمغذی‌ها و فیبر بیشتری هستند و بسیاری از ورزشکاران رزمی حرفه ای با مدیریت دقیق مصرف غذای گیاهی در رشته خود به موفقیت می رسند.
یک مثال کاملاً مستند، نیت دیاز یک هنرپیشه رزمی و ورزشکار آمریکایی است. او به مدت 18 سال رژیم غذایی عمدتاً گیاهی داشته است و موفقیت خود را به عنوان یک رقیب در مسابقات قهرمانی تضمین کرده است. در رابطه با ورزشکاران حرفه ای بسیار موفق، نقش مشاوران و متخصصان تغذیه در برنامه ریزی استراتژیک و مدیریت رژیم غذایی گیاهی یک ورزشکار، از اهمیت زیادی برخوردار است. برنامه ریزی یک رژیم غذایی گیاهی یا عمدتاً گیاهی باید با تحقیقات دقیق و دسترسی به اطلاعات تغذیه ای صورت گیرد.
توصیه می شود که یک ورزشکار با یک متخصص تغذیه مشورت کند و رژیم غذایی خود را به دقت بررسی کند تا اطمینان حاصل کند که مواد مغذی که در یک رژیم گیاهی وجود ندارند؛ مانند پروتئین، چربی ها و ریزمغذی های خاص مانند آهن، روی و ویتامین B12، به اندازه کافی، یا از طریق بعضی از غذاها یا از طریق مکمل مصرف شوند.

چگونه رژیم غذایی خود را برای مسابقات جوجیتسو برزیلی برنامه ریزی کنید؟

از آنجا که بیشتر مسابقات جوجیتسو برزیلی اغلب به صورت رقابت های طولانی هستند، یک رژیم غذایی نه تنها باید به تغذیه قبل و بعد از تمرین، بلکه به تغذیه در بین تمرین ها نیز توجه داشته باشد.
ورزشکاران اغلب نسبت به کسانی که سبک زندگی نسبتاً کم تحرکی دارند، دارای نیازهای انرژی بیشتری هستند. اما همچنان، هیچ استراتژی «کاملاً مناسبی» برای تعیین کالری دریافتی کافی وجود ندارد. معادلات معمول دریافت کالری، مانند معادله هریس-بندیکت، می‌تواند مقدار تقریبی کالری مورد نیاز را تعیین کند. اگرچه این مقادیر برای ورزشکارانی که بیش از یک ساعت در روز تمرین می‌کنند، معمولاً اشتباه هستند.
اگرچه انرژی مورد نیاز هر فرد نسبت به فرد دیگر متفاوت است. (حتی در افرادی که دارای فیزیک مشابهی هستند و برای مدت زمان یکسانی در روز ورزش می کنند.) راهنمای زیر دریافت کالری روزانه مطلوب را برای افرادی که بیش از یک ساعت در روز ورزش می کنند، نشان می دهد. 
زنان: 17-20 کالری در وزن بدن  به پوند
مردان: 19-23 کالری در وزن بدن به پوند

منابع غذایی قبل مسابقه

همان گونه که قبلاً ذکر شد، منبع انرژی ترجیحی بدن، کربوهیدرات ها هستند و بنابراین، ورزشکاران جوجیتسو برزیلی افزایش ذخایر گلیکوژن عضلانی خود، قبل از مسابقه را مطلوب می دانند.
اگر چه مصرف بیش از حد کربوهیدرات به طور کلی غیر ضروری است و بیشتر به فعالیت های استقامتی اختصاص دارد. یک ورزشکار باید از اینکه عضلاتش دارای ذخایر گلیکوژن کافی برای تجزیه در طول ورزش باشند، اطمینان حاصل کند.
توصیه می شود که قبل از تمرین و مسابقات، مصرف کربوهیدرات را افزایش دهید، اگرچه سوزاندن کربوهیدرات ها به شدت فعالیت بستگی دارد. در کل، یک ورزشکار رزمی باید به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بین چهار تا ده گرم کربوهیدرات مصرف کند.
یکی از موثرترین مواد مغذی، کربوهیدرات های پیچیده با شاخص گلیسمی پایین هستند که باید قبل از تمرین در برنامه غذایی گنجانده شوند. زیرا موجب آزاد شدن آهسته و پایدار انرژی در طول زمان می شوند و دوام تمرین را افزایش می دهند. کربوهیدرات های پیچیده با شاخص گلیسمی پایین در غذاهایی مانند پاستا (مخصوصاً در انواع غلات سبوس دار) و غلات مانند برنج قهوه ای و در نان های سبوس دار یافت می شوند.
 چربی ها نیز می توانند در یک رژیم غذایی متعادل قبل از مسابقه نقش داشته باشند. بهتر است است که به جای چربی های اشباع و فرآوری شده، بر روی چربی های اشباع نشده تمرکز کنید. زیرا هضم این چربی ها برای بدن آسان تر است و برای تامین انرژی به راحتی در دسترس هستند.
همچنین، مصرف چربی ها با هضم آسان تضمین می کند که تمام انرژی موجود می تواند نه تنها به هضم غذا کمک کند بلکه موفقیت شما را در مسابقات تضمین کند. آجیل ها، غذاهای دریایی و آووکادو نمونه هایی از غذاهای حاوی چربی های غیر اشباع هستند.

منابع غذایی در طول مسابقه

کربوهیدرات ها با شاخص گلیسمی بالا در تامین انرژی در هنگام مسابقات نقش دارند. آنها امکان بازیابی سریع انرژی و ایجاد ذخایر گلیکوژن را برای آماده شدن برای مسابقه بعدی فراهم می کنند. ژل‌ها، نوشابه های ورزشی و سایر تنقلات با ترکیبات مشابه، انتخاب‌های پرطرفداری در طول ورزش هستند، زیرا به هضم راحتی دارند و به معده احساس سنگینی نمی دهند.

مواد غذایی مصرفی پس از مسابقه

همانطور که قبلا بحث شد، پروتئین برای تامین انرژی و ساخت عضله حیاتی است. بهترین مصرف بعد از ورزش، سنتز عضلات و بازیابی انرژی با مصرف کافی اسیدهای آمینه ضروری تحریک می شود.
تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف چربی‌ها با افزایش تجزیه پروتئین، کاهش درد عضلانی و کاهش التهاب ارتباط دارد. اینها عواملی هستند که بازیابی انرژی بعد از تمرینات ورزشی را افزایش می‌دهند. بنابراین، مصرف چربی ها به عنوان یک درشت مغذی پس از ورزش شدید بسیار مفید است. باید روی مصرف چربی‌های غیراشباع تمرکز کنید، اما چربی‌های اشباع شده می توانند در یک رژیم غذایی متعادل جای گیرند و در حد اعتدال مصرف شوند. برای مثال، نوشیدن یک لیوان شیر گاو قبل از خواب و بعد از فعالیت شدید، یا خوردن بخش های چرب تر گوشت مانند گوشت بره به عنوان بخشی از یک وعده غذایی پس از تمرین می تواند مفید باشد.

برای تغذیه خود برنامه ریزی کنید

تعیین زمان مصرف مواد مغذی قبل از رقابت، برای اطمینان از عملکرد مطلوب ورزشکار در هنگام رقابت، بسیار مهم است. یک وعده غذایی مناسب در بهترین حالت نباید کمتر از سه ساعت قبل از ورزش مصرف شود تا زمان کافی برای هضم غذای خورده شده وجود داشته باشد.
برای کامل کردن نهایی ذخایر گلیکوژن، مقدار کمتری از غذاهای سبک‌تر مانند ماست، میوه‌ها یا غلات را می‌توان دو ساعت پس از ورزش مصرف کرد. حتی می‌توان این مواد غذایی را با غذاهای سبک با شاخص گلیسمی بالا کمتر از یک ساعت قبل از تمرین یا مسابقه جوجیتسو برزیلی، مصرف کرد. بعد از ورزش، از نظر تغذیه، شواهد حاکی از «ساعت طلایی» بازیابی انرژی هستند که بدن نیاز به دریافت انرژی در 30 تا 60 دقیقه پس از توقف ورزش، برای ذخیره مجدد گلیکوژن بهینه دارد.
با وجود این، بهتر است بدانید که غذای مصرف شده پس از این وعده غذایی کوچک هنوز برای بازیابی انرژی مفید است. در این دوره به جای وعده های غذایی بزرگ، میان وعده ها و پیش غذاها پیشنهاد می شود تا هضم راحت تر صورت گیرد و خون برای بازیابی انرژی به سمت عضلات جریان یابد.

رژیم غذایی گریسی چیست؟

رژیم غذایی گریسی که به وسیله ی هنرمند برزیلی جوجیتسو کارلوس گریسی پیشنهاد شد، تمرکز خود را به جای انتخاب غذا بر ترکیب مواد غذایی قرار می دهد. به زبان ساده، این رژیم غذایی به خود غذا اهمیت نمی دهد، بلکه به ترکیبات غذا اهمیت می دهد.
رژیم غذایی گریسی مجموعه بزرگی از مواد غذایی را در بر می گیرد که در گروه های مختلف طبقه بندی شده اند. برای مثال، این مواد غذایی شامل پروتئین و سبزیجات، میوه های شیرین، میوه های اسیدی، نشاسته، شیر و موز خام و غیره می شوند. همچنین، طبقه بندی آنها بر اساس قوانینی در مورد ترکیب مواد غذایی برای مصرف روزانه و بر اساس واکنش های شیمیایی آنها در دستگاه گوارش، انجام می شود.
هدف از برنامه ریزی رژیم غذایی، متعادل نگه داشتن سطح اسیدیته خون، با هدف بهبود عمل هضم و ممانعت از بیماری است. این رژیم غذایی، مواد غذایی معمولی سرشار از قند و مواد فرآوری شده، که ما به آنها «غذای ناسالم» می‌ گوییم، را کنار نمی‌گذارد. به جای قند مصنوعی به قندهای طبیعی موجود در میوه‌ها برای ارضای هوس‌ به شیرینی تکیه می‌کند.
رژیم غذایی گریسی بین وعده های غذایی فاصله تقریباً 5 ساعته در نظر می گیرد، تا امکان هضم کامل یک وعده را قبل از مصرف وعده بعدی فراهم کند و مانع از ترکیب شدن غذاهای ناسازگار در معده می شود.

آیا رژیم غذایی گریسی برنامه خوبی است؟

هنگام در نظر گرفتن رژیم غذایی گریسی، باید به یاد داشته باشید که کارلوس گریسی یک پزشک نبود. علاوه بر این، همه ی یافته های او از تحقیقات خودش و با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده از متخصصان سلامت و متخصصان تغذیه به دست آمد. بسیاری از موفقیت های رژیم گریسی صرفاً بر حسب شواهد به دست آمده هستند و هیچ شواهد علمی از ادعای اثر طولانی مدت این رژیم غذایی بر سلامتی حمایت نمی کند.
این رژیم غذایی می تواند بسیار پیچیده باشد، و مطالعات، قوانین بیش از حد سخت گیرانه غذایی را با ایجاد الگوهای غذایی ناسالم و نشانه های اختلال خوردن مرتبط می داند. بنابراین، باید اطمینان حاصل شود که پایبندی به چنین رژیمی، باعث ایجاد عادت های غذایی ناسالم نمی شود.
با این وجود، تا زمانی که یک ورزشکار انرژی مورد نیاز خود را با مصرف کالری کافی تامین می‌کند و به یک برنامه مصرف مناسب درشت مغذی‌ها پایبند است. بعید به نظر می رسد که برای ورزشکاران رزمی، پیروی از یک رژیم غذایی ترکیبی مانند رژیم غذایی گریسی از نظر سلامت جسمانی موجب آسیب به سلامتی شود.
 
جمع بندی
برای ورزشکاران در هیچ نوع ورزشی، چیزی با عنوان رژیم غذایی "عالی" وجود ندارد و جوجیتسو برزیلی نیز از این قانون مستثنی نیست. نیازهای غذایی در بین ورزشکاران بر اساس عواملی مانند مقدار فعالیت و عوامل بیولوژیکی مانند ترکیب بدن متفاوت است. ورزشکاران در هر سطحی، باید برای داشتن بهترین عملکرد، از دریافت انرژی کافی اطمینان حاصل کنند. علاوه بر این، رژیم غذایی مناسب و در نظر گرفتن هیدراتاسیون در هنگام تمرین و مسابقه می تواند آماده بودن هر ورزشکار برای موفقیت در هر مسابقه را تضمین کند.